ՈՒկրաինայի նախագահ Վլադիմիր Զելենսկին սպասում է տեղեկության, թե Թուրքիայում մայիսի 15-ի հանդիպմանն ով է ներկայացնելու Ռուսաստանը։ «Ես սպասում եմ, թե ով կժամանի Ռուսաստանից, և այդ ժամանակ կորոշեմ, թե ինչ քայլեր պետք է ձեռնարկի Ուկրաինան»,- հավելել է Զելենսկին։ Նա հիշեցրել է, որ ԱՄՆ-ի նախագահ Դոնալդ Թրամփը նույնպես քննարկում է Թուրքիայում բանակցություններին մասնակցելու հնարավորությունը, ինչը կարող է լինել ամենաուժեղ փաստարկը։               
 

Վրաստանը չի բոյկոտի Սոչիի օլիմպիադան

Վրաստանը չի բոյկոտի Սոչիի օլիմպիադան
18.10.2012 | 16:11

Բոյկոտը, որպես քաղաքական պայքարի ձև, մեկ անգամ չէ, որ կիրառություն է ունեցել համաշխարհային սպորտում: Ժամանակային (նաև մասշտաբային) առումով մեզ ավելի մոտ կանգնածները Մոսկվայի ու Լոս Անջելեսի օլիմպիական խաղերի բոյկոտումներն են: Առաջինը հետևանք էր 1979-ի դեկտեմբերին Խորհրդային Միության կողմից Աֆղանստան ներխուժման, երկրորդը նույն Միության համարժեք պատասխանն էր կապիտալի աշխարհին:
Թե դրանք որքան արդյունավետ էին նույն սպորտի, մարզաշխարհը ներկայացնող մարզիկների, նրանց պատրաստող մարզիչների և, վերջապես, նրանց ներկայացնող երկրների միջազգային ճանաչման, այդ ճանաչումը խորացնելու տեսանկյունից, եկեք չքննարկենք, քանզի պատասխանը բոլորիս էլ պարզ է:
Սակայն մարդկությունը, ի դեմս վայ-քաղաքական գործիչների, այդպես էլ չի մոռանում իր «հին ու բարի» զենքը և պատեհ առիթը չի կորցնում նաև դրանով իրեն հիշեցնելու: Նման մի քայլ 2007-ին արեց ոչ անհայտ Շևարդնաձեն` նշանառության տակ առնելով 2014-ին Սոչիում կայանալիք ձմեռային օլիմպիական խաղերը: Դրդիչը Մոսկվայի ու Թբիլիսիի լարված հարաբերություններն էին, որոնց հետևանքը մեկ տարի անց եղավ Ռուսաստանի կողմից հարևան երկրից Աբխազիա ու Հյուսիսային Օսիա անվանյալ վարչական տարածքները պոկելը: Սոչիի խաղերը բոյկոտելու կապակցությամբ ժամանակին եղան և այլ ելույթներ: Թողնենք դրանք, քանզի դրանց թողած քաղաքական էֆեկտը զրոյական էր:
Ռուսական առաջին օլիմպիադան բոյկոտելու թեման մեկ անգամ էլ ջրի երես ելավ վերջերս: Առիթը «Վրացական երազանք» կուսակցության առաջնորդ Բիձինա Իվանիշվիլու գլխավորությամբ վրացական ընդդիմության փաստացի իշխանության գալն էր, խորհրդարանական ընտրություններում հաղթելը: Հաշվարկը հետևյալն էր` «ամերիկյան նախագիծ» համարվող Իվանիշվիլին պարտավոր է բոյկոտել Սոչին: Սակայն արի ու տես, որ հակառակ ի դեմս նրա` ամերիկյան հետք տեսնող քաղաքական շրջանակների, Իվանիշվիլին այնքան էլ կողմ չէ սպորտը քաղաքականությանը խառնելը և հայտարարել է. «Վրաստանը պետք է մասնակցի օլիմպիադային և, որպես հարևան, պետք է ամեն ինչ անի, որ օլիմպիադան անցնի խաղաղ ու առանց միջադեպերի»:
Իվանիշվիլուն հակառակ կողմնորոշում ունեցող քաղաքական շրջանակները թե ինչպես կարձագանքեն նրա այս հայտարարությանը, ցույց կտա ժամանակը, բայց որ օլիմպիադային չմասնակցելն ի վնաս կլիներ վրացական սպորտին, կարծում եմ, միանշանակ է. մեկուսացումը երբեք և ոչ մեկին լավ բան չի բերել:
Ինչ կշահի Վրաստանը օլիմպիադան չբոյկոտելո՞վ:
Շատ բան, որքան էլ որ խաղերում աչքի ընկնելու միակ հնարավորություն ունի ի դեմս Էլենե Գեդևանիշվիլու, ով միջազգային մրցասպարեզում մեդալային ելույթ ունեցած (բրոնզե մեդալ 2010 ու 2012 թվականների Եվրոպայի առաջնություններում) վրացի առաջին ու միակ գեղասահորդուհին է: Իսկ ինչո՞ւ ներկայումս աշխարհի լավագույն տասնյակում գտնվող մարզուհուն աչքի ընկնելու հնարավորություն չտալ և օլիմպիական խաղերում: Չէ՞ որ ի լուր և ի տես աշխարհի կարող է հնչել Վրաստանի հիմնը, բարձրացվել երկրի դրոշը:
Ինչո՞վ աշխարհին ևս մեկ անգամ ներկայանալու հրաշալի առիթ չէ:

Մարտին ՀՈՒՐԻԽԱՆՅԱՆ

Դիտվել է՝ 1850

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ

Բաժնի բոլոր նորությունները »

«Իրատես» թերթի արխիվից

Պետություն կառավարող լենինյան տխրահռչակ  «խոհարարի» նոր վարկած
Պետություն կառավարող լենինյան տխրահռչակ «խոհարարի» նոր վարկած

Բաժնի բոլոր նորությունները »

Ծաղրանկարչի կսմիթ

Աստե­ղա­յին խոս­տում­ներ, թշ­վառ ի­րա­կա­նու­թ­յուն
Աստե­ղա­յին խոս­տում­ներ, թշ­վառ ի­րա­կա­նու­թ­յուն